مراقب اين موضوع باشيم كه ما انسان ها به صورت پيش فرض تمايل داريم كه از وجود و شخصيت خودمان محافظت كنيم. فرض كنيد قرار بوده پرو‍ژه اي را در زمان مقرر تحويل دهيد ولي در انجام اين كار تاخير داشته ايد  اينكه بخواهيد تاخير را به بي توجهي و بي دقتي  خودتان نسبت دهيد معمولاً‌ باعث مي شود حال خوبي نداشته باشيد و احساس بدي پيدا كنيد.

 مخصوصاً زماني كه اين احتمال باشد كه از بابت اين موضوع مورد مواخذه قرار بگيريد و معمولاً افراد ترجيح مي دهند كه بدون اينكه آسيبي متوجه آنها باشد دليلي ارائه كنند تا مشكلي متوجه آنها نشود ولي واقعيت اين است كه تا زماني كه عادت كنيم خواسته يا ناخواسته مسئوليت اقدامات خودمان را نپذيريم و هر مشكل و مسئله اي را به گردن ديگران و شرايط بيندازيم اين عادت در ما باقي مي ماند .

همچنین یکی دیگر از آسیب های مسئولیت گریزی این است که وابستگی زیادی به دیگران پیدا می کنیم و از ظرفیت های خودمان استفاده نکرده و آن ها را رشد نمی دهیم.

در واقع  اگر معناي مسئوليت پذيري براي ما اين باشد كه زير سوال مي رويم و مقصر شناخته مي شويم تمام تلاش خود را مي كنيم كه اين اتفاق رخ ندهد  و توجيه كردن و مقصر پيدا كردن بهترين گزينه در اين شرايط است .

 اما وقتي  به  موضوع مسئوليت پذيري از اين ديد نگاه مي كنيم كه حق انتخاب داريم و مي توانيم در محدوده اختيارات و امكاناتي كه داريم اثر گذار باشيم مي توانيم ديگر به دنبال پيدا كردن مقصر و قرباني قلمداد كردن خود نيستيم و كم كم احساس قدرتمندي مي كنيم  و اینکه می توانیم اگر مواردی بوده که دچار اشتباه شدیم با قبول مسئولیت از تکرار آن در دفعات بعدی جلوگیری کنیم.

 یادمان باشد  اگرچه به دنبال مقصر بودن براي توجيه شرايط و مشكلات در كوتاه مدت حس خوبي ايجاد مي كند اما در ادامه آسيب زيادي به عزت نفس ما مي زند و همان طور كه اشاره شد ما را به سمت انفعال مي برد.

مطالعه مقاله عزت نفس و راه افزایش آن