خوب قبل از اینکه به سراغ بقیه  خلاصه کتاب کی  برویم کمی استراحت کنید و در این فرصت با لیندا آشنا شوید

لیندا خانمی است سی و یک ساله، مجرد، پرحرف و بسیار باهوش که در رشته فلسفه تحصیل کرده و به عنوان یک دانشجو عمیقاً  به مسایل تبعیض نژادی و عدالت اجتماعی اهمیت می داده  و در تظاهرات ضد انرژی هسته ای شرکت می کرده.

با توجه به موارد مطرح شده بالا سعی کنید به سوال زیر جواب بدهید.

به نظر شما کدام یک از موارد زیر محتمل تر است؟

الف- لیندا کارمند بانک است.

ب- لیندا یک کارمد بانک است که در حرکت های جنبش زنان شرکت می کند.

اگر چه بیشتر افراد گزینه دوم را درست می دانند و اینگونه به نظر می رسد اما جواب درست گزینه اول است به این دلیل که کارمندان بانکی که فعال جنبش زنان نیز هستند( مانند کارمندانی که آواز می خوانند و یا از گشنیز متنفر هستند) زیر گروهی از همه کارمندان بانک هستند و زیر مجموعه ها هرگز نمی توانند از مجموعه اصلی خود بزرگتر باشند.

 حالا به سوال دیگری می رسیم. لطفاً به این سوال فکر کنید و به آن جواب بدهید.

 ارنستو یک دلال سکه های قدیمی است. یک روز فردی یک سکه برنزی را  پیش او می آورد. این سکه در یک طرف تصویر سر یک پادشاه را دارد و در روی دیگر تاریخ 544 قبل از میلاد حک شده است. ارنستو سکه را بررسی می کند اما به جای  خرید سکه، به پلیس زنگ می زند. چرا؟

  می توانید کمی فکر کنید و به این سوال جواب بدهید. ولی  اگر فکر می کنید فسفر زیادی از شما می سوزاند بیایید به سراغ جواب این سوال برویم.

 به این دلیل ارنستو با پلیس تماس می گیرد که تاریخ سکه 544 سال قبل از میلاد مسیح است و این تاریخ نمی توانسته در آن زمان مورد استفاده قرار گیرد زیرا مسیح هنوز به دنیا نیامده بود و طبیعتاً هیچ کسی نمی دانست که مسیح پانصد سال بعد به دنیا خواهد آمد و طبیعتاً این مسئله جعلی است.

  دانیل پینک در خصوص دو سوالی که در این قسمت از کتاب کی مطرح شده به این نکته اشاره دارد که در پرسش های قبل با دو نوع مسئله روبرو بودیم مسئله نوع اول ( لیندا ) نیاز به هشیاری دارد و از جنس مسایلی هست که ذهن ما در زمان خستگی نمی تواند به آن درست جواب بدهد.  ولی سوال دوم ( سکه)  اصطلاحاً بصیرتی است و اتفاقاً زمانی که نگهابانان  هشیاری ذهن که از استدلال و منطق پیروی می کنند، سر پستشان نیستند در این نوع سوالات زودتر به جواب درست  می رسیم.

به طور خلاصه، احساسات و عملکرد های ما در طی روز نوسان می کنند. خلق و خوی بیشتر ما این الگوی متداول را طی می کند: یک اوج گیری، یک افت و یک اوج گیری مجدد. این موضوع باعث می شود تا یک الگوی دوگانه عملکردی شکل بگیرد.

 به عبارت دیگر بسیاری از ما  هنگام صبح و در زمان اوج گیری به سوالات از نوع لیندا  بهتر عمل می کنیم( کارهای تحلیلی که نیازمند هشیاری، تیزهوشی و تمرکز است). ساعت های آخر روز  زمانی که درحال اوج گیری دوباره هستیم، بیشتر ما در حل مسئله سکه بهتر عمل می کنیم( کارهای بصیرتی  که نیازمند مهارکنندگی و اراده کمتری است). توانایی های ما طبق ساعتی که تحت کنترل ما نیست باز و بسته می شوند.

 به این نکته مهم توجه داشته باشیم که اکثر ما اینطور هستیم و نه همه ما و این الگوی گسترده استثنائاتی هم دارد خصوصاً در عملکرد که موضوع مهمی است.