اشتیاق یا تعهد مسئله این است
اگه ازافراد سوال کنیم که آیا دوست دارید که یک زندگی خیلی عالی داشته باشید یعنی از جنبه های مختلف مادی ، سلامتی ، ارتباطی ، معنوی و … حتما جواب افراد مثبته . حالا اگه کمی از حالت ایده آل فاصله بگیریم و فقط قرار باشه در یک زمینه خاص افراد به آرزوی خودشون برسند
یکی ازمسایل مهمی که خیلی از افراد درگیرش هستند اینه که معمولا همه تمایل دارند زندگی ایده آل و درآمد خوب ، ارتباطات عالی و خیلی از مزیتهای دیگه را داشته باشند و ظاهراً شوقی برای دستیابی به این موارد را دارند اما فقط تعداد کمی از افراد هستند که از تعهد لازم برای رسیدن به این خواسته ها برخوردار باشند و حاضر نیستند بهای لازم برای کسب موفقیت و البته رضایتمندی در زندگی را پرداخت کنند .اینجا فرق بین اشتیاق و تعهد مشخص میشه چیری که در نهایت میتونه از ما آدم بهتری بسازه و کمک کنه تا به اهدافمون برسیم بیشتر از ذوق و اشتیاق ، داشتن تعهد برای رسیدن به خواسته مورد نظر هست . اشتیاق و ذوق داشتن تازمانی که در ما حرکتی ایجاد نکنه خیلی موثر نیست و برای خیلی از افراد این اشتیاق چیزی به جز خیال خوش نیست که با فکر کردن به آن در لحظاتی احساس مسرت کنند و تمام .
اما داشتن تعهد چیزی فراتر از یک ذوق و شوق عادی و معمولی هست . تعهد باعث میشه که ما دیگر به بهانه های مختلف اجازه ندیم که سد راه ما باشند و مانع این میشه که ما خودمان را توجیه کنیم وبرای محقق نکردن اهدافمون دنبال مقصر بگردیم.
تعهد رابطه مستقیمی با موضوع انضباط شخصی داره و کسی که خودش را به انجام کاری متعهد میکنه در کنارش انضباط شخصی هم در او ایجاد میشه تا به تعهدی که ایجاد کرده پایبند باشه و به صورت مداوم در جهت مورد نظر حرکت کنه .
این جمله زیبا و تاثیر گذار را به یاد داشته باشیم که ” اگر کسی بخواهد کاری انجام دهد راهش را پیدا میکند و اگر نخواهد بهانه اش را “
گاهی نیاز داریم با خودمان خلوت کنیم و ببینیم برای انجام ندادن خیلی از کارها و حرکت برای رشد و تعالی خودمان چقدر تعهد داریم ویا اینکه چقدر درگیر بهانه و توجیه هستیم ؟ .